nerkagieldopis

 0    50 Datenblatt    chomikmimi
mp3 downloaden Drucken spielen überprüfen
 
Frage język polski Antworten język polski
1. Dlaczego przy silnym pobudzeniu ukł. współczulnego dochodzi do zahamowania diurezy i wydalania sodu?
Lernen beginnen
Nerki są unerwiane przez współczulne włókna adrenergiczne, których głównym neuroprzekaźnikiem jest noradrenalina. Uwalnianie z nich noradrenaliny jest regulowane przez docierające do nich impulsacje z neuronów nadrzędnych
Nerki są unerwiane przez współczulne włókna adrenergiczne, których głównym neuroprzekaźnikiem jest noradrenalina. Uwalnianie z nich noradrenaliny jest regulowane przez docierające do nich impulsacje z neuronów nadrzędnych
Lernen beginnen
Noradrenalina obniża przepływ krwi w nerkach, zwężając naczynia za pośrednictwem receptorów alfa. Z zakończeń włókien współczulnych razem z noradrenaliną uwalniane są koprzekaźniki: neuropeptyd Y (NPY), naczynioruchowy peptyd jelitowy (VIP) i substancja P
Noradrenalina obniża przepływ krwi w nerkach, zwężając naczynia za pośrednictwem receptorów alfa. Z zakończeń włókien współczulnych razem z noradrenaliną uwalniane są koprzekaźniki: neuropeptyd Y (NPY), naczynioruchowy peptyd jelitowy (VIP) i substancja P
Lernen beginnen
. Neuropeptyd Y działa naczyniozwężająco, potęguje również naczyniozwężające właściwości noradrenaliny.
Uwalniana noradrenalina bierze udział w
Lernen beginnen
egulacji transportu kanalikowego, pobudzając receptory adrenergiczne alfa. Pobudzenie receptorów adrenergicznych w ścianie podstawno – bocznej prowadzi do aktywacji ATP – azy Na – K, a w ścianie luminalnej do pobudzenia przeciwtransportu Na – H.
egulacji transportu kanalikowego, pobudzając receptory adrenergiczne alfa. Pobudzenie receptorów adrenergicznych w ścianie podstawno – bocznej prowadzi do aktywacji ATP – azy Na – K, a w ścianie luminalnej do pobudzenia przeciwtransportu Na – H.
Lernen beginnen
Zwiększone wchłanianie sodu i towarzyszących mu cząsteczek wody prowadzi do redukcji diurezy i zatrzymywania sodu. Silna stymulacja układu współczulnego może spowodować znaczące zahamowanie diurezy i wydalania sodu.
2. Mechanizm Autoregulacji Dzięki mechanizmowi autoregulacji
Lernen beginnen
przepływu krwi na stały poziomie jest również utrzymywane przesączanie kłębuszkowe. Odgrywa ono zasadniczą rolę w regulacji objętości wydalanego moczu
W mechanizmie autoregulacji przepływu odgrywają rolę zarówno
Lernen beginnen
właściwości samej ściany naczynia i znajdującej się w niej kanałów jonowych, jak i czynniki parakrynne.
Przy zbyt niskim ciśnieniu
Lernen beginnen
transmuralnym w tętnicach łukowatych, międzypłacikowych, aferentnych wzrasta wydzielanie reniny przez komórki aparatu przykłębuszkowego. Zapoczątkowuje to aktywację wewnątrz- i zewnątrznerkowego układu renina – angiotensyna.
transmuralnym w tętnicach łukowatych, międzypłacikowych, aferentnych wzrasta wydzielanie reniny przez komórki aparatu przykłębuszkowego. Zapoczątkowuje to aktywację wewnątrz- i zewnątrznerkowego układu renina – angiotensyna.
Lernen beginnen
Wzrost stężenia angiotensyny II we krwi. Angiotensyna II wywiera silny wpływ zwężający na naczynia krążenia nerkowego.
Wzrost stężenia angiotensyny II we krwi. Angiotensyna II wywiera silny wpływ zwężający na naczynia krążenia nerkowego.
Lernen beginnen
Tętniczki odprowadzające odgrywają strategiczną rolę w regulacji ciśnienia hydrostatycznego w kłębuszkach nerkowych oraz w regulacji przepływu krwi przez naczynia włosowate towarzyszące kanalikom nerkowym.
Tętniczki odprowadzające odgrywają strategiczną rolę w regulacji ciśnienia hydrostatycznego w kłębuszkach nerkowych oraz w regulacji przepływu krwi przez naczynia włosowate towarzyszące kanalikom nerkowym.
Lernen beginnen
Skurcz tych naczyń zwiększa stosunek oporu pozawłośniczkowego do przedwłośniczkowego i umożliwia utrzymanie odpowiednio wysokiego ciśnienia hydrostatycznego w kłębuszkach pomimo obniżenia ciśnienia w tętniczkach doprowadzających.
Skurcz tych naczyń zwiększa stosunek oporu pozawłośniczkowego do przedwłośniczkowego i umożliwia utrzymanie odpowiednio wysokiego ciśnienia hydrostatycznego w kłębuszkach pomimo obniżenia ciśnienia w tętniczkach doprowadzających.
Lernen beginnen
Gdy ciśnienie transmuralne w naczyniach międzypłacikowych i aferentnych przekroczy 80 – 90 mmHg, uwalnianie reniny i powstawanie angiotensyny II zostaje zahamowane.
Gdy ciśnienie transmuralne w naczyniach międzypłacikowych i aferentnych przekroczy 80 – 90 mmHg, uwalnianie reniny i powstawanie angiotensyny II zostaje zahamowane.
Lernen beginnen
mniejszenie stężenia angiotensyny II wywołuje obniżenie ciśnienia hydrostatycznego i filtracyjnego w kłębuszkach
mniejszenie stężenia angiotensyny II wywołuje obniżenie ciśnienia hydrostatycznego i filtracyjnego w kłębuszkach
Lernen beginnen
Wzrost szybkości przepływu krwi w naczyniach międzypłacikowych i aferentnych powoduje uwolnienie tlenku azotu, który rozszerza naczynia krwionośne, obniżając w nich ciśnienie hydrostatyczne i zapobiegając hiperperfuzji.
Wzrost szybkości przepływu krwi w naczyniach międzypłacikowych i aferentnych powoduje uwolnienie tlenku azotu, który rozszerza naczynia krwionośne, obniżając w nich ciśnienie hydrostatyczne i zapobiegając hiperperfuzji.
Lernen beginnen
Najsilniejsze właściwości autoregulacyjne mają naczynia kory nerek. W naczyniach rdzenia zjawisko autoregulacji jest znacznie słabiej wyrażone
Najsilniejsze właściwości autoregulacyjne mają naczynia kory nerek. W naczyniach rdzenia zjawisko autoregulacji jest znacznie słabiej wyrażone
Lernen beginnen
Wiąze się to z różnicami w unerwieniu i gęstości receptorów związk...
Wiąze się to z różnicami w unerwieniu i gęstości receptorów związk...
Lernen beginnen
Zasadnicze znaczenie polega na utrzymywaniu na stałym poziomie przepływu moczu i zaw...
Zasadnicze znaczenie polega na utrzymywaniu na stałym poziomie przepływu moczu i zaw...
Lernen beginnen
Stęzenie sodu w moczu dopływającym dodystalnej części nefronu jest rejestrowane przez komórki plamki gęstej – sygnał do komórek przykłębuszkowych – modyfikując w nich wydzielanie reniny i aktywność wewnątrznerkowego układu renina – angiotensyna.
Stęzenie sodu w moczu dopływającym dodystalnej części nefronu jest rejestrowane przez komórki plamki gęstej – sygnał do komórek przykłębuszkowych – modyfikując w nich wydzielanie reniny i aktywność wewnątrznerkowego układu renina – angiotensyna.
Lernen beginnen
W przypadku obniżenia GFR zmniejsza się szybkość przepływu moczu przez proksymalną część nefronu – wchłonięcie proporcjonalnie większej liczby jonów Na w stosunku do objętości moczu.
W przypadku obniżenia GFR zmniejsza się szybkość przepływu moczu przez proksymalną część nefronu – wchłonięcie proporcjonalnie większej liczby jonów Na w stosunku do objętości moczu.
Lernen beginnen
Maleje stężenie sodu w płynie kanalikowym, aparat przykłębuszkowy uwalnia reninę Zintensyfikowane zostaje wytwarzanie angiotensyny II – silniejszy wpływ zwężający na naczynia odprowadzające niż na doprowadzające – zrost GFR.
Maleje stężenie sodu w płynie kanalikowym, aparat przykłębuszkowy uwalnia reninę Zintensyfikowane zostaje wytwarzanie angiotensyny II – silniejszy wpływ zwężający na naczynia odprowadzające niż na doprowadzające – zrost GFR.
Lernen beginnen
W przypadku wzrostu przesączania kłębuszkowego szybkość przepływu moczu przez kanaliki wzrasta. Dochodzi do aktywacji syntazy tlenku azotu. Wzrasta wydzielanie NO – rozkurcz mięśni tętniczek aferentnych i zwiększenie dopływu krwi do kłębuszków.
W przypadku wzrostu przesączania kłębuszkowego szybkość przepływu moczu przez kanaliki wzrasta. Dochodzi do aktywacji syntazy tlenku azotu. Wzrasta wydzielanie NO – rozkurcz mięśni tętniczek aferentnych i zwiększenie dopływu krwi do kłębuszków.
Lernen beginnen
NO hamuje wydzielanie reniny.
. Klirens wolnej wody
Lernen beginnen
Klirens służy do oznaczania wielkości przesączania kłębuszkowego (GFR). Przy wzmożonej diurezie w wyniku spadu ADH we krwi, nerki poza objętością moczu odpowiadającą objętości osocza zawierają wydalane z moczem substancje, wydalają również nadwyżkę wody
Klirens służy do oznaczania wielkości przesączania kłębuszkowego (GFR). Przy wzmożonej diurezie w wyniku spadu ADH we krwi, nerki poza objętością moczu odpowiadającą objętości osocza zawierają wydalane z moczem substancje, wydalają również nadwyżkę wody
Lernen beginnen
Ta nadwyżka wydalanej z moczem wody nad objętością moczu odpowiadającą klirensowi osmotycznemu nazywana jest klirensem wolnej wody.
Ta nadwyżka wydalanej z moczem wody nad objętością moczu odpowiadającą klirensowi osmotycznemu nazywana jest klirensem wolnej wody.
Lernen beginnen
CH2O = V – Cosm Im wyższa wartość klirensu wolnej wody tym większe rozcieńczanie moczu przez nerki. W prawidłowych warunkach ta wartość jest miarą spadku poziomu ADH w surowicy...
mechanizmy działania ADH zmniejszające diurezę
Lernen beginnen
ADH to hormon antydiuretyczny, czyli wazopresyna. Krążąca we krwi wazopresyna działa w nerkach na receptory V2 w ścianie kanalików dalszych i cewek zbiorczych oraz na receptory V1 w ścianie naczyń.
ADH to hormon antydiuretyczny, czyli wazopresyna. Krążąca we krwi wazopresyna działa w nerkach na receptory V2 w ścianie kanalików dalszych i cewek zbiorczych oraz na receptory V1 w ścianie naczyń.
Lernen beginnen
Zwiększa ona bierny transport wody – hipertoniczny mocz ostateczny. Mechanizm stymulacji receptorów V2 polega na wbudowaniu białka kanału wodnego – akwaporyny 2 do ściany luminalnej kanalika dalszego i cewki zbiorczej.
Zwiększa ona bierny transport wody – hipertoniczny mocz ostateczny. Mechanizm stymulacji receptorów V2 polega na wbudowaniu białka kanału wodnego – akwaporyny 2 do ściany luminalnej kanalika dalszego i cewki zbiorczej.
Lernen beginnen
tymulacja receptorów V2 przez wazopresynę zwiększa aktywność cyklazy adenylanowej i stężenie cAMP, cAMP pobudza kina...
tymulacja receptorów V2 przez wazopresynę zwiększa aktywność cyklazy adenylanowej i stężenie cAMP, cAMP pobudza kina...
Lernen beginnen
Wazopresyna zwiększa jedynie bierny transport wody, zależny od gradientu stężeń osmotycznych. Wielkość gradientu stężeń jest w znaczącym stopniu regulowana przez wazopresynę, która wywiera następujące działanie:
Wazopresyna zwiększa jedynie bierny transport wody, zależny od gradientu stężeń osmotycznych. Wielkość gradientu stężeń jest w znaczącym stopniu regulowana przez wazopresynę, która wywiera następujące działanie:
Lernen beginnen
-zwiększa współtransport Na-K-2Cl w grubej części ramienia wstępującego, -działa synergistycznie z aldosteronem, zwiększając syntezę i aktywność nabłonkowego kanału sodowego,
Wazopresyna zwiększa jedynie bierny transport wody, zależny od gradientu stężeń osmotycznych. Wielkość gradientu stężeń jest w znaczącym stopniu regulowana przez wazopresynę, która wywiera następujące działanie:
Lernen beginnen
-ułatwia dyfuzję mocznika, zwiększając aktywność transporterów mocznika UT-A2 w naczyniach prostych i ramieniu zstępującym oraz UT-A1 w cewce zbiorczej
Wazopresyna zwiększa jedynie bierny transport wody, zależny od gradientu stężeń osmotycznych. Wielkość gradientu stężeń jest w znaczącym stopniu regulowana przez wazopresynę, która wywiera następujące działanie:
Lernen beginnen
-zwiększa wytwarzanie osmoli organicznych w rdzeniu nerek, zwiększając syntezę sorbitolu, -zmniejsza przepływ krwi przez naczynia proste nerek, utrudniając rozpraszanie gradientu osmotycznego.
Wazopresyna zwiększa również
Lernen beginnen
Wazopresyna zwiększa również wrażliwość układu pragnienia na bodźce osmotyczne. Zwiększa bierny transport Na – K – Cl w grubiej części ramienia
mechanizm resorpcji glukozy z uwzglednieniem miejsca gdzie to zachodzi
Lernen beginnen
Kanalik proksymalny jest miejscem, gdzie następuje resorpcja 67% wody, sodu, potasu oraz całkowita resorpcja aminokwasów i glukozy
Kanalik proksymalny jest miejscem, gdzie następuje resorpcja 67% wody, sodu, potasu oraz całkowita resorpcja aminokwasów i glukozy
Lernen beginnen
W początkowy odcinku kanalika proksymalnego jon Na+ dyfunduje przez błonę luminalną przy współudziale współ- lub przeciwtransporterów. Wraz z sodem wnikają tu do komórek wodorowęglany, glukoza, aminokwasy i mleczany
W początkowy odcinku kanalika proksymalnego jon Na+ dyfunduje przez błonę luminalną przy współudziale współ- lub przeciwtransporterów. Wraz z sodem wnikają tu do komórek wodorowęglany, glukoza, aminokwasy i mleczany
Lernen beginnen
Wchłanianiu sodu towarzyszy usuwanie z komórki jonów H, a w tym procesie bierze udział przeciwtransport Na/H
Wchłanianiu sodu towarzyszy usuwanie z komórki jonów H, a w tym procesie bierze udział przeciwtransport Na/H Jony Na, które wniknęły do komórki,
Lernen beginnen
ktywują ATP – azę, która usuwa je do płynu śródmiąższowego, a glukoza, aminokwasy, mleczany są transportowane przez błonę luminalną z wykorzystaniem odpowiednich nośników.
co to jest klirens osmotyczny i jak sie go wyznacza
Lernen beginnen
Wszystkie substancje osmotycznie czynne wydalane przez nerki można traktować łącznie i obliczyć w jakiej objętości osocza zawarte są substancje czynne wydalane z moczem w ciągu minuty. Jest to tzw. klirens osmotyczny, który oblicza się ze wzoru
klirens osmotyczny
Lernen beginnen
Uosm – osmolalność moczu w mOsm/kg H2O V – obętość moczu wydalonego w ciągu 1 minuty Posm – osmolalność osocza w mOsm/kg H2O
mechanizm biernego i czynnego transportu jonów w ramieniu wstępującym pętli Henlego (w błonie podstawno-bocznej i luminalnej)
Lernen beginnen
Część gruba ramienia wstępującego jest głównym miejscem resorpcji jonów wchłanianych w pętli Henlego. Resorpcja tych składników zachodzi przez- i międzykomórkowo.
Część gruba ramienia wstępującego jest głównym miejscem resorpcji jonów wchłanianych w pętli Henlego. Resorpcja tych składników zachodzi przez- i międzykomórkowo.
Lernen beginnen
Bierna resorpcja jonów Na w pętli jest uwarunkowana aktywnym transportem sodu przez ATP – azę, aktywowaną przez 3Na i 2K w błonie podstawno – bocznej.
Bierna resorpcja jonów Na w pętli jest uwarunkowana aktywnym transportem sodu przez ATP – azę, aktywowaną przez 3Na i 2K w błonie podstawno – bocznej.
Lernen beginnen
Transport jonów Na z komórki przez błonę podstawno – boczną wytwarza gradient elektrochemiczny, warunkujący wniknięcie innych jonów przez błonę luminalną.
Transport jonów Na z komórki przez błonę podstawno – boczną wytwarza gradient elektrochemiczny, warunkujący wniknięcie innych jonów przez błonę luminalną.
Lernen beginnen
W grubej części ramienia wstępującego głównymi układami transportującymi biernie jony do komórki ze światła kanalika są współtransport Na – K – 2Cl i przeciwtransport Na – H.
W grubej części ramienia wstępującego głównymi układami transportującymi biernie jony do komórki ze światła kanalika są współtransport Na – K – 2Cl i przeciwtransport Na – H.
Lernen beginnen
Wprowadzone do komórki jony Na są z niej usuwane do płynu śródmiąższowego przez pompę sodowo – potasową, a inne jony przechodzą przez błonę podstawno – boczną za pomocą kanałów i wymienników jonowych
Wprowadzone do komórki jony Na są z niej usuwane do płynu śródmiąższowego przez pompę sodowo – potasową, a inne jony przechodzą przez błonę podstawno – boczną za pomocą kanałów i wymienników jonowych
Lernen beginnen
Usuwaniu jonów H do światła kanalika towarzyszy resorpcja jonów HCO3. Współtransport Na – K – 2Cl i przeciwtransport Na – H wytwarzają wtórne gradienty dla transportu wielu innych jonów w tej części pętli Henlego.
Usuwaniu jonów H do światła kanalika towarzyszy resorpcja jonów HCO3. Współtransport Na – K – 2Cl i przeciwtransport Na – H wytwarzają wtórne gradienty dla transportu wielu innych jonów w tej części pętli Henlego.
Lernen beginnen
Pętla Henlego jest miejscem uchwytu dla związków blokujących współtransport Na – K – 2Cl, nazywanych diuretykami pętlowymi.
Pętla Henlego jest miejscem uchwytu dla związków blokujących współtransport Na – K – 2Cl, nazywanych diuretykami pętlowymi.
Lernen beginnen
uża skuteczność moczopędna tych związków wynika ze zwiększenia nie tylko wydalania jonów Na, K, Cl wraz z towarzyszącymi im cząsteczkami wody, ale również innych wtórnych transportów jonowych
uża skuteczność moczopędna tych związków wynika ze zwiększenia nie tylko wydalania jonów Na, K, Cl wraz z towarzyszącymi im cząsteczkami wody, ale również innych wtórnych transportów jonowych
Lernen beginnen
Gruba część ramienia wstępującego jest nieprzepuszczalna dla wody. Ciągłe wchłanianie jonów bez wody powoduje tu obniżenie osmolarności.
Po zjedzeniu 100g soli klirens wolnej wody
Lernen beginnen
zmaleje, ponieważ spożycie soli spowoduje wzrost ciśnienia hydrostatycznego – napędowego dla filtracji. Wzrośnie również ciśnienie osmotyczne, co spowoduje zrost wydzielania wazopresyny, która wpływa na bierne wchłanianie wody.
Po zjedzeniu 100g soli wzrosnie
Lernen beginnen
Wzrośnie bierne wchłanianie wody, przez to wydalanie wody z moczem spadnie – zmaleje klirens wolnej wody.

Sie müssen eingeloggt sein, um einen Kommentar zu schreiben.