ầm ĩ die Esperanto:

Bleku ĝin laŭte!

Ili protestis laŭte kaj emfaze kontraŭ la nukleaj testoj.

La infanoj estas laŭte postulas iri al la bestoparko.

Kiel ajn laŭte vi krias "Hu! hu!", en lupon vi ne ŝanĝiĝos.

La gejunuloj laŭte interparolis kaj ne atentis la homojn ĉirkaŭajn.

Do, ne kriu tiel. Mi aŭdas vin laŭte kaj klare.

Ŝi sukcesis fortimigi sian atakanton laŭte kriante.

John estis batanta la tamburojn laŭte.

Mi krius laŭte se mi trovus skorpion en mia ĉambro.

La aŭskultantaro aplaŭdis laŭte post lia alparolado.

Ĉar la muroj reflektas la voĉojn, estas laŭte en la ĉambro.

Ne tiu, kiu plej laŭte krias, estas prava.

Ĉi tiuj junuloj babiladas laŭte inter si, kaj pagas tute nenian rigardon por tiuj ĉirkaŭe.

Oni ne laŭte ruktu en restoracio.

Eliĝante el la buso, li laŭte adiaŭis min.