embrio

Aparat Golgiego

jego element strukturalny to diktriosom, złożony z 5-8 spłaszczonych cystern. Na przekroju widoczny jest jako twór półksiężycowy, w którym wyróżnia się biegun bliższy- powierzchnię formowania-cis i biegun dalszy- trans. W pobliżu bieguna cis widoczne są pęcherzyki transportujące, w pobliżu bieguna dalszego- wakuole zagęszczające i pęcherzyki okryte

Egzocytoza

Końcowy etap procesu produkcji i dojrzewania wydzieliny: 1. zbliżenie się wakuoli lub ziarna z wydzielina do błony (rola- cytoszkielet, jony wapnia, konieczne ATP) 2. fuzja błony wakuoli z błoną komórkową (Ca2+) Po złączeniu się obu błon dochodzi niemal automatycznie pod wpływem sił napięcia powierzchniowego do odtworzenia zawartości wydzieliny do środowiska pozakomórkowego. proces tworzenia wydzieliny i jej dojrzewania- sekrecja. proces ten wchodzi w skład recyrkulacji błon.

kapacytacja

– uzyskiwanie zdolności ruchu; pod wpływem enzymów hydrolitycznych zawartych w wydzielinie śluzowej szyjki macicy, trzonu macicy, oraz błony śluzowej jajowodu substancje glikoproteidowe powlekające błonę śluzową główki plemnika zostają usunięte; odsłonięcie enzymów i rozpoczęcie reakcji akrosomalnej (zwiększenie przepuszczalności błony dla Ca2+ - warunek zapoczątkowania reakcji akrosomalnej). 3-7 godzin, proces odwracalny

zapłodnienie

oocyt II rzędu (metafaza II podziału) + plemnik; poprzedzone zaplemnieniem Rozpoczyna się w momencie zbliżenia plemnika do kom jajowej, kończy połączeniem komórek i wymieszaniem chromosomów w płytce metafazalnej pierwszego podziału mitotycznego zygoty. W ciągu 24 h od owulacji, najczęściej w najszerszej części bańki jajowodu lub 1/3 dalszej części jajowodu.

zapłodnienie- etapy

1. penetracja wzgórka jajonośnego 2. interakcja plemnika z osłona przezroczystą 3. fuzja gamet

na czym polega penetracja wzgórka jajonośnego?

mukopolisacharydy kwaśne, kwas hialuronowy, białka; ważna wysoka ruchliwość, aktywność trawienna glikozylofosfatyloinozytolu, β-glikuronidazy, β-N-acetyloglikuronidazy i β-galaktozydazy)

na interakcję plemnika z osłoną przezroczystą sklada się

- reakcja akrosomalna - reakcja korowa - aktywacja komórki jajowej

reakcja akrosomalna

– ZP3 pobudza duży pęcherzyk akrosomalny do egzocytozy. Uczestniczą glikozydazy i proteazy (akrozyna) zakotwiczone w substancji akrosomalnej. Zespolenie błony komórkowej z zewnętrzną błoną akrosomu. Agregacja β-galaktozylotransferazy na główce plemnika przez ZP3 aktywuje kompleks białka G -> indukcja reakcji akrosomalnej. Zwiększenie stężenia Ca2+

przenikanie plemników przez osłonkę

Te druga bariere chroniaca zenska gamete plemniki przenikają z pomocą enzymow uwalnianych z wewnętrznej blony akrosomowej. Plemnik po zetknieciu się z oslonka przejzysta zostaje z nia silnie związany i szybko przez nia przenika. Przepuszczalnosc osłonki przejrzystej zmienia się po zetknieciu się glowy plemnika z powierzchnia owocytu. Powoduje to uwolnienie enzymow lizosomalnych wywołujących zmiane we wlasciwosciach osłonki przejrzystej (reakcja oslony) i inaktywuje swoiste gatunkowo receptory d

reakcja korowa

– indukowana przez zwiększenie stężenia Ca2+. Ziarna korowe wytwarzane we wczesnych stadiach wzrostu i dojrzewania oocytu (enzymy i glikolizowane substancje), uwalniane modyfikują glikoproteiny ZP; osłona staje się nieprzepuszczalna dla kojonego plemnika

zapłodnienie szczegółowo

• Penetracja wzgórka jajonośnego (mukopolisacharydy kwaśne, kwas hialuronowy, białka; ważna wysoka ruchliwość, aktywność trawienna glikozylofosfatyloinozytolu, β-glikuronidazy, β-N-acetyloglikuronidazy i β-galaktozydazy) • Interakcja plemnika z osłona przejrzystą Reakcja akrosomalna – ZP3 pobudza duży pęcherzyk akrosomalny do egzocytozy. Uczestniczą glikozydazy i proteazy (akrozyna) zakotwiczone w substancji akrosomalnej. Zespolenie błony komórkowej z zewnętrzną błoną akrosomu. Agregacja β-galak

autoradiografia

metoda pozwalająca na wykrywanie cząsteczek zawierających izotopy radioaktywne, za pomocą kliszy lub emulsji fotograficznej; obraz rozmieszczenia substancji promieniotwórczych nazywa się autoradiogramem; a. stosowana jest w biologii i medycynie, m.in. w sekwencjonowaniu DNA, klonowaniu genów, śledzeniu dynamiki procesów metabolicznych

bruzdkowanie

zarodek nie rośnie, ponieważ faza G1 podziału zredukowana do minimum; zmienia się stosunek jądrowo-cytoplazmatyczny na korzyść jądra, powstające blastomery coraz mniejsze. jajo oligolecytalne, bruzdkowanie całkowite Podział na pierwsze 2 blastomery po 30 h od zapłodnienia, bruzda podziałowa przebiega południkowo. (40-50 h – stadium 4 blastomerów, po 60 h – 7-8 blastomerów, po 3-4 dniach – stadium 12-16 blastomerów) <tak naprawdę prawie równomierne (nie związane z ilością deutoplazmy, rozwój filo

morula

– jajo płodowe składające się z 12-16 blastomerów, otoczone osłoną przejrzystą; zmniejszenie szybkości podziałów. Zarodek przechodzi z jajowodu do macicy (3-4 dzień)

kompaksja

łącznie się blastometów przez desmosomy Między 4 a 5 dniem zmienia się budowa blastomerów. Część blastomerów położonych obwodowo zachowuje mikrokosmki tylko na biegunie zewnętrznym komórki. Zaczynają się łączyć ściśle przez połączenia jonowo-metaboliczne (neksus)

kawitacja

– powstaje jama blastocysty wypełniona płynem (pochodzącym prawdopodobnie z blastomerów, pompa sodowo-potasowa lub egzocytoza; część – przesącz z jamy macicy). Zanik osłony przejrzystej (chroni przed urazami mechanicznymi, sfagocytowaniem lub zakażeniem, odporna na zamrażanie i odmrażanie; interferon, lizozym, in. czynniki wydzielane przez kom jajową)

blastocysta

składa się z komórek tworzących węzeł zarodkowy (embrioblast), z którego powstaje właściwy zarodek oraz spłaszczonych komórek ułożonych na obwodzie – trofoblast (trofoektoderma; przekształci się w przyszłości w kosmówkę, a następnie w łożysko). Jama blastocysty – blastocela. Biegun zarodkowy (znajduje się na nim embrioblast), biegun wegetatywny (trofoblast). W 4-5 dniu – blastocysta wolna/wczesna – zawieszona swobodnie w wydzielinie w świetle macicy. Blastocysta późna/zagnieżdżająca się – od mom

prawo bruzdkowania

I- jądro znajduje się tam, gdzie jest najwięcej owoplazmy II - im więcej deutoplazmy, tym większy blastomer III - szybkość podziałów jest proporcjonalna do ilości owoplazmy IV - pierwsza bruzda podziałowa jest zawsze prostopadła do osi wrzeciona kariokinetycznego

zagnieżdżenie

– komórki trofoblastyczne łączą się swoimi mikrokosmkami z mikrokosmkami komórek nabłonka cylindrycznego błony śluzowej macicy (5,5-6 dzień – wczesna implantacja). Blastocysta zagnieżdża się biegunem zarodkowym w błonę śluzową, między ujściami 2 gruczołów lub w ujściu gruczołu. Górna tylna ściana trzonu macicy. • Etap przylegania • Etap przeniknięcia • Etap rozprzestrzeniania • Etap zatrzymania

nieprawidłowości zagnieżdżenia

Nieprawidłowe miejsca zagnieżdżenia: okolica ujścia wewnętrznego szyjki macicy, bańka, cieśń jajowodu, róg macicy, lejek jajowodu, jajnik (pierwotna ciąża jajnikowa), ujście maciczne jajowodu, otrzewna więzadła szerokiego, krezka i/lub ściana jelita, zagłębienie odbytniczo – maciczne. Zagnieżdżenie w szyjce macicy – rozwija się łożysko przodujące. 98% ciąż pozamacicznych – w jajowodzie (ciąża jajowodowa). Płód zwapniały – lithopedion (czasem następuje po obumarciu zarodka/płodu) Zaśniad groniast