Szkoły starożytne

Omów historię sofistów.

W Vw.p. Chr. Ateny przeżywały okres politycznej świetności. Obywatel, który chciał budzić szacunek i zdobyć popularność musiał być nie tylko sprawny fizycznie, ale przede wszystkim biegły w mowie i naukach. Naprzeciw tym potrzebom wyzli sofiści - nauczyciele, którzy przygotowywali młodych ludzi do życia politycznego. Początkowo wzbudzali w mieście szacunek, wybitni poeci szukali ich towarzystwa. Działali ponad sto lat, w czasie tym zmienił się stosunek Greków do sofistów. Na niekorzyść działał f

Kto był głównym przedstawicielem szkoły sofistów?

Głowny przedstawicielem szkoły sofistów był Protagoras z Abdery (481-411). Stan wiedzy nie pozwala stwierdzić co w twierdzeniach sofistów jest myślą Protagorasa, a co jego następców.

PRzybliż filozofię sofistów.

Soofiści jako pierwsi rozwinęli myśl o minimalnych możliwości poznania ludzkiego. Uważali, że człowiek poznawać może tylko dzięki zmysłom (sensualizm). Nie ma przy tym czegoś, co widzą wszyscy tak samo, nie ma prawdy powszechnej, jest wiele prawd dotyczących jednej materii, mogą być one sprzeczne, nie oznacza to jednak, że któraś jest nieprawdziwa (relatywizm). "Miarą wszechrzeczy jest człowiek". JEdna prawda może być uznana za wyższą od drugiej jeżeli jest bardziej pożyteczna (praktycyzm). Sofi

Kto był założycielem szkoły cyrenaików? Omów tę postać.

Założycielem szkoły cyrenaików był Arystyp z Cyreny. Arystyp był uczniem Sokratesa, ale w przeciwieństwie do nauczyciela pobierał opłaty za nauki i wiódł życie dworaka i światowca. Prawdopodobnie najpardziej bezkompromisowy hedonista w historii etyki.

Omów główne twierdzenia cyrenaików.

Arystyp tak jak Sokrates łączył przyjemność z dobrem, ale w odwrotnym kierunku. Dla cyrenaików nie to co dobre jest przyjemne, ale to co przyjemne jest dobre. Wszystko zaś, co przykre jest złe. Arystyp uznawał przyjemność chwilową, ulotną. Na szczęście ma składać się wiele małych przyjemność. Przyjemność jest tu pojmowana jako stan pozytywny, nie jak w twierdzeniu późniejszych hedonistów (Epikur) brakiem cierpienia.

JAk do poglądów Arystypa odnosili się późniejsi przedstawiciele szkoły cyrenaików.

Następcy Arystypa odrzucili skrajny hedonizm. Teodoros uznał, że nie przyjemność, ale radość jest celem życia natomiast Hegezjasz, zwany Nawołującym do śmierci, za przyjemność uznawał brak cierpień. Aby nie cierpieć należy odrzucić dobra doczesne, zobojętnieć wobec życia i śmierci, a może nawet umrzeć, bo śmierć uwalnia od cierpień szybciej niż życie w przyjemności.

Omów powstanie i filozofię szkoły cyników.

Nazwa szkoły pochodzi od Cynosarges (bystry pies)- gimnazjum ateńskiego. Jej założycielem był Antystenes z Aten. Antystenes był synem niewolnicy pozbawionym praw obywatelskich. Uczył się od Sokratesa i przejąl od niego umiłowanie cnoty. Doszedł w tym do skrajności, odrzucając wszelkie inne dobra, nawet wiedzę. Należy wyzbyć się tradycji, konwenansów i przede wszystkim dóbr materialnych. Filozofia ta wynikała z sytuacji życiowej cyników, którzy w większości należeli do proletariatu i nie mieli sz